Oczyszczalnia ścieków

Oczyszczalnia Ścieków funkcjonuje od dnia 01.06.1996 r. Wybudowana została dla oczyszczania ścieków komunalnych i przemysłowych z terenu miasta Łańcuta, gminy Łańcut, części gminy Czarna, gminy Białobrzegi i gminy Rakszawa. W latach 2013 – 2014 dzięki pozyskaniu dofinansowania ze środków Unii Europejskiej możliwa była realizacja inwestycji „Rozbudowa i przebudowa oczyszczalni ścieków w Woli Dalszej”.

Oczyszczalnia Ścieków w Łańcucie położona jest na północno-wschodniej stronie miasta Łańcuta na terenie wsi Wola Dalsza i zajmuje powierzchnię 3 ha. Odbiornikiem oczyszczonych ścieków jest rzeka Wisłok na jej 35 km. Jest to obiekt, w którym ścieki oczyszczane są metodą mechaniczno – biologiczną z technologią osadu czynnego, ze zintegrowanym procesem usuwania związków azotu i fosforu, jak również pozyskiwaniem energii odnawialnej w postaci biogazu.

Ścieki surowe (1) z terenu miasta Łańcuta oraz okolicznych miejscowości doprowadzane są do oczyszczalni głównie kolektorem grawitacyjnym o średnicy Ø 1200 mm. Pierwszym etapem oczyszczania jest usunięcie zanieczyszczeń fizycznych przy pomocy metod mechanicznych. Ścieki surowe (1) kierowane są na kratę zgrzebłową (2), której zadaniem jest usunięcie dużych nieczystości stałych. Następnie ścieki pompowane są na 3 gęste kraty schodkowe (3) gdzie zatrzymywane są mniejsze części pływające. Zebrane skratki kieruje się do prasopłuczki skratek (3A), w której poddaje się je procesom płukania, rozdrabniania oraz prasowania. Tak przygotowane skratki gromadzone są w przystosowanych do tego celu pojemnikach i okresowo wywożone poza teren oczyszczalni ścieków w Woli Dalszej. Kolejnym etapem mechanicznego oczyszczania ścieków, jest usunięcie zawiesin mineralnych sedymentujących. Odbywa się to w piaskowniku (4) poziomym dwukomorowym. Pozyskany w ten sposób osad (piasek) jest odwadniany na specjalnym poletku, po czym jest wywożony poza obiekt. Ostatnim etapem mechanicznego oczyszczania jest skierowane ścieków do osadnika wstępnego (5), w którym następuje oddzielenie zawiesin organicznej sedymentującej oraz flotującej.

Ścieki pozbawione zanieczyszczeń mechanicznych kierowane są do reaktorów biologicznych (6). Reaktory podzielone są na cztery komory: predenitryfikacji, defosfatacji, denitryfikacji i nitryfikacji. Ścieki przepływając przez poszczególne komory pozbawiane są związków fosforu, azotu i węgla na drodze biologicznego oczyszczania. Mieszanina wychodząca z reaktorów biologicznych kierowana jest do osadników wtórnych (6A), w których zachodzi grawitacyjny proces oddzielenia ścieków od osadu czynnego. Ścieki oczyszczone (6B), poprzez koryto pomiarowe odprowadzane są do ujścia rzeki Wisłok.

Kolejnym etapem pracy oczyszczalni ścieków jest przeróbka osadu czynnego. Osad z osadnika wstępnego (5) i osadników wtórnych (6A) kierowany jest do zagęszczacza grawitacyjnego (7) a następnie do zbiornika osadu zagęszczonego. Taka mieszanina podawana jest na prasę filtracyjną taśmową (8) gdzie następuje wstępne zagęszczenie osadu. Następnie kierowany jest on na instalację do termicznej dezintegracji osadów biologicznych (9). W wyniku działania wysokiego ciśnienia i temperatury następuję trwałe usunięcie patogenów znajdujących się w osadzie w formie wegetatywnej i przetrwalnikowej. Po przejściu przez termiczną hydrolizę, schłodzony osad kierowany jest do Wydzielonej Komory Fermentacji – WKF (10), w której odbywa się proces fermentacji metanowej. Przefermentowany osad w celu końcowego odwadniania kierowany jest na wirówki (10A), a następnie do długiej na  120 metrów suszarni słonecznej (10B), gdzie uzyska wartość około 70% suchej masy.

Biogaz pozyskany z fermentacji zachodzącej w Wydzielonej Komorze Fermentacji – WKF (10B), kierowany jest do separatora biogazu (11) celem usunięcia z niego siarkowodoru. Oczyszczony gaz magazynowany jest w ciśnieniowym zbiorniku biogazu (12), skąd jest rozdysponowywany na kocioł w kotłowni i kogenerator (13). Spalanie gazu w kogeneratorze (13) pozwala na uzyskanie zarówno energii cieplnej jak i elektrycznej. W przypadku wystąpienia nadwyżek wyprodukowanego biogazu w stosunku do ilości jaka może być w danej chwili zużyta przez oczyszczalnie ścieków, jest on spalany w pochodni biogazu (12A).

Z wyniku przeprowadzanych analiz wynika, że oczyszczalnia ścieków w Woli Dalszej jest obiektem pracującym dobrze, zapewniającym wymagany stopień oczyszczenia ścieków wypuszczanych do rzeki Wisłok.